GÓRA KALWARIA Jeszcze tego lata do ośrodka stojącego nad Wisłą ma wrócić muzyka i taniec.
– Ten obiekt ma swój klimat i szkoda go zostawić na pastwę losu – mówi jego dzierżawca

Pan Sławomir (prosi, aby nie podawać jego nazwiska) jest przedsiębiorcą z Warszawy, działa w branży motoryzacyjnej. Brzanka spodobała mu się, bo przypomina mu ośrodki nad wodą, w których bywał w czasach młodości. – Mam wizję, jak to powinno działać, jeszcze dużo pracy przed nami – podkreśla.
Na razie skupił się na naprawie murów. Odnowił elewację i dach, zamurował także okna od strony rzeki, ponieważ istniało zagrożenie, że będąca w złym stanie ściana zawali się. Brzanka przez kilka lat stała pusta, dzięki podjętym pracom obiekt przestał niszczeć.
Pan Sławomir liczy, że pierwszych gości ośrodek zacznie przyjmować na przełomie czerwca i lipca. – Ze swoją działalnością chcę przede wszystkim nastawić się na okres letni – podkreśla. – Przygotowuję pokoje hotelowe, planuję również stworzyć klub taneczny dla młodzieży oraz dyskotekę w starym stylu dla seniorów, na deskach – zapowiada. Przedsiębiorca nawiązał już także kontakt z wodniakami (obok Brzanki istnieje niewielka przystań, w której cumowane są łodzie) oraz czterema właścicielami firm, organizującymi spływy kajakowe po Wiśle. Aby wyprawy kajakowe kończyły się przy ośrodku. Najemca zamierza również zrobić przejście do popularnych nadwiślańskich plaży i zachęcić wypoczywających do odwiedzenia Brzanki. Zdradza również, że współpracuje z inwestorami, którzy są zainteresowani budową parku linowego obok ośrodka (wokół którego jest 8 hektarów terenu) oraz zewnętrznej siłowni. – Milionów w tym miejscu się nie zarobi, ale ważne, żeby obiekt był w stanie się utrzymać – podsumowuje dzierżawca.
Na wspomnienie balów w Brzance, której w minionym roku stuknęło 60-lecie istnienia, niejednemu mieszkańcowi Góry Kalwarii kręci się łza w oku. Wybudowana w latach 50. rękami i ze składek wędkarzy Brzanka przez lata nie miała szczęścia. Od połowy lat 90. minionego wieku niszczała niewykorzystana, w końcu zaczęła być nawiedzana przez wandali. Gminie przez długi czas nie udawało się wynająć ośrodka nieco oddalonego od miasta. W końcu znalazł się ambitny dzierżawca, wyremontował budynek, ale nie udało mu się ożywić ośrodka na dłużej. Brzanka ponownie na kilka lat została zapomniana. Czy tym razem ożyje na dłużej?