wydanie pruszkowsko-grodziskie (nr 737), 2018-10-12
Nie dożył, by odebrać należne podziękowanie
MILANÓWEK Porucznik Ignacy Wałęza, bohater Bitwy nad Bzurą, który spędził ostatnie lata swojego życia w Milanówku i tu spoczął, został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski
Uroczystość wręczenia odznaczeń za wybitne zasługi w walce o suwerenność i niepodległość państwa polskiego odbyła się 26 września w Pałacu Prezydenckim. W imieniu Andrzeja Dudy przekazania pośmiertnego odznaczenia dla por. Ignacego Wałęzy na ręce jego córki Ewy Galińskiej dokonał sekretarz stanu Kancelarii Prezydenta RP Andrzej Dera. Wnioskodawcą nadania orderu zmarłemu w 1975 roku bohaterowi był Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. – Dzisiejsza uroczystość odbywa się w czasie szczególnym, w wigilię 79. rocznicy powstania Państwa Podziemnego, w stulecie odzyskania niepodległości przez Polskę. Wysokie odznaczenia państwowe dostali nasi bohaterowie. Wielu z nich niestety nie dożyło, aby mogli odebrać to należne podziękowanie ze strony Rzeczpospolitej. Ich postawę chyba najpiękniej i w najkrótszych słowach określiła Inka - po prostu zachowali się jak trzeba w tych trudnych czasach. Trzeba było mieć odwagę, chwycić za broń i walczyć w czasie okupacji oczekując wolnej, suwerennej i niepodległej Polski. Chylę czoła przed bohaterami naszej niepodległości – powiedział minister Dera.
Ignacy Wałęza urodził w gminie Głuchów na Mazowszu. Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego i zdaniu matury odbył obowiązkowy dywizyjny kurs podchorążych rezerwy 26 Dywizji Piechoty przy 18. pułku piechoty w Skierniewicach. Podchorążówkę ukończył w stopniu plutonowego z 6 lokatą na 250 żołnierzy. Następnie w roku szkolnym 1936/37 odbywał obowiązkowe roczne praktyki nauczycielskie w szkole powszechnej w Spale, przy której działał dom wychowawczy dla sierot założony przez panie: prezydentową Michalinę Mościcką i marszałkową Aleksandrę Piłsudską.
Od 1937 r. Ignacy Wałęza związany był z macierzystym 18. pułkiem piechoty. W kampanii wrześniowej 1939 r. jego szlak bojowy wiódł od miejscowości granicznych w Wielkopolsce po Bitwę nad Bzurą, gdzie bronił bohatersko Sochaczewa wraz ze swoim I plutonem 5 kompanii II batalionu 18 pp 26DP Armii Poznań. 15 września 1939 r. odniósł ciężkie rany podczas trzeciej, ostatniej przeprawy na zachodni brzeg Bzury. W czasie okupacji niemieckiej jako oficer ZWZ-AK (ps. „Wasiak”) obwodu „Sroka” Skierniewice szkolił młodzież na kursach podoficerskich i odbierał zrzuty angielskie w okolicach Godzianowa. Po wojnie poszukiwany przez UB wyjechał wraz z rodziną na ziemie odzyskane i często zmieniał miejsce zamieszkania. Jako absolwent Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego w Poznaniu Ignacy Wałęza związał swój los m.in. z milanowską szkołą podstawową na ul. Żabie Oczko w Milanówku. W tym mieście zmarł w grudniu 1975 r.
Przed śmiercią bohater zdążył spisać część swoich wspomnień, do momentu ciężkiego zranienia w oba podudzia od wybuchu szrapnela na zachodnim brzegu Bzury w Sochaczewie 15 września 1939 r. Na podstawie tych niepublikowanych jeszcze pamiętników, wnuczka Justyna Galińska, przygotowuje obecnie film dokumentalny o swoim dziadku w ramach Akademii Filmu Historycznego w Instytucie Pileckiego w Warszawie. – Cała nasza rodzina jest bardzo szczęśliwa i dumna, iż nasz ojciec, dziadek i pradziadek został przez Rzeczpospolitą Polską uhonorowany, po latach zapomnienia, za swoje bohaterskie czyny. To bardzo ważne, by współcześnie przywracać pamięć nie tylko o żołnierzach
niezłomnych, czy powstańcach warszawskich, ale też o bohaterskich obrońcach ojczyzny wojny obronnej 1939 r. – skomentowała przyznanie krzyża oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski Ewa Galińska.
fot. Justyna Galińska
PC